Furgoni Rocar, Një Simbol i Industrisë Rumune të Periudhës Komuniste

Para vitit 1989, industria automobilistike rumune ishte shumë më e larmishme sesa sot. Kompani shtetërore si ARO, Dacia, UAB dhe të tjera prodhonin një gamë të gjerë automjetesh, nga makinat personale deri te automjetet utilitare. Ndër më të njohurat ishin furgonat UAB/Rocar TV 12 dhe TV 15, së bashku me kamionin e rëndë DAC 120 DE.

Furgoni Rocar ishte një automjet utilitar i prodhuar në Rumani nga kompania Rocar București (fillimisht Uzina Autobuzul București – UAB). Këta furgona u përdorën gjerësisht gjatë periudhës komuniste për qëllime të ndryshme, nga transporti i mallrave deri te shërbimet e ambulancës apo makinat e ndërhyrjes.

Ndërmjet viteve 1950 dhe 1990, ROCAR (atëherë e njohur si Uzinele Tudor Vladimirescu, më pas AUTOBUZUL) ishte furnizuesi i vetëm në Rumani për automjete të transportit të njerëzve dhe automjete të lehta për transport mallrash. Në vitin 1957 filloi prodhimi i trolejbusëve TV, dhe në vitet '70 gama e produkteve u diversifikua ndjeshëm. Shumë nga këto automjete, veçanërisht modelet utilitare si TV12, TV14C, TV15C, TV14, TV35, TV41, u eksportuan në vende të Bllokut Socialist (Çekosllovaki, Republika Demokratike Gjermane, Hungari, Poloni) si dhe në Amerikën e Jugut dhe disa vende të Perëndimit.

Modeli më i njohur i prodhuesit rumun, UAB/Rocar TV 12, filloi të prodhohej në vitin 1973 në variante të ndryshme: furgon, mikrobus, kamion dhe ambulancë. Edhe pse kishte ngjashmëri në dizajn me modelet TV 41 dhe 51, seria TV 12 ishte moderne për kohën e saj, duke përdorur një karroceri vetëmbajtëse. Kapaciteti i ngarkesës ishte 1200 kg.

Fillimisht, UAB/Rocar TV 12 ishte i disponueshëm vetëm me motor ARO L25, por më vonë u prodhua vetëm me motorë nafte. Mikrobusët kishin një kuti shpejtësie me 4 marshe dhe arrinin një shpejtësi maksimale prej 100 km/h. Ambulancat ishin të pajisura ndonjëherë me motor L25 me benzinë dhe kuti shpejtësie të modifikuar, duke lejuar një shpejtësi më të madhe; gjithashtu, suspensoni ishte i modifikuar.

Këto automjete u eksportuan shpesh në Gjermaninë Lindore dhe Çekosllovaki, ku u vlerësuan veçanërisht për motorët e tyre dizel, duke qenë për një kohë të gjatë të vetmet automjete utilitare dizel në Evropën Lindore dhe, në atë kohë, të paktat në Evropën Perëndimore.

Modeli u pasua nga Rocar TV 15, i prodhuar nga vitet '80 deri në fund të viteve '90. Këto automjete ishin të disponueshme me motorë D27, D127, si dhe me motorë Andoria ose Renault. Kutitë e shpejtësisë me 5 marshe ishin opsionale, ashtu si edhe drejtimi i asistuar.

Gjatë periudhës komuniste, Rocar u bë prodhuesi kryesor i automjeteve komerciale në Rumani. Në vitet '70, kompania mori një licencë RABA-MAN për prodhimin e autobusëve dhe autokarëve, dhe në fund të viteve '70 dhe gjatë viteve '80 prodhoi automjete të artikuluara (autobusë dhe trolejbusë), autokarë të ndryshëm, mikrobusë, midibusë, si dhe shumë prototipe që nuk hynë kurrë në prodhim serik, duke u prodhuar vetëm në numër shumë të kufizuar.

Në vitet '80, ROCAR (atëherë AUTOBUZUL) pati një mosmarrëveshje me fabrikën IKARUS BUS të Hungarisë, pasi ROCAR kishte kopjuar plotësisht mekanizmin dhe ansamblin e artikulimit të autobusit IKARUS 280, gjë që u vërtetua më vonë. Konflikti u zgjidh në vitet '80, por procesi u rihap nga IKARUS në vitet '90 dhe u fitua nga IKARUS BUS, çka mendohet se çoi në ndërprerjen në vitin 1996 të prodhimit të serive 117 dhe 217, duke sjellë dëme të tjera për ROCAR, si morale ashtu edhe financiare.

Në vitet '80, ROCAR ishte furnizuesi i vetëm i autobusëve, trolejbusëve dhe automjeteve të lehta për transport mallrash në Rumani. Meqenëse importet ishin të ndaluara ose të kufizuara, automjetet e ROCAR ishin dominuese në Rumani në fushën e transportit të mallrave të lehta dhe të pasagjerëve.

Kjo situatë ndryshoi në vitin 1990 me rënien e regjimit dhe liberalizimin e tregut, duke lejuar hyrjen e gjithnjë e më shumë automjeteve të importuara në tregun rumun, si të përdorura ashtu edhe të reja.

Në vitin 1994, filloi prodhimi i një autobusi të ri, Rocar De Simon, dhe në vitin 1995, ROCAR fitoi një tender me RATB dhe Bashkinë e Bukureshtit për furnizimin e mbi 300 autobusëve. Megjithatë, ky kontratë me RATB u tregua i pamjaftueshëm për ROCAR, pasi përveç RATB dhe disa shoqërive të tjera të transportit në vend, pothuajse askush nuk ishte më i interesuar për produktet e ROCAR.

Në vitin 1998, ROCAR prodhoi autobusët e saj të parë me dysheme të ulët në bashkëpunim me BusOtto Autodromo (seria 812), por vetëm 2 njësi u ndërtuan, ndoshta për shkak të kostos së lartë të prodhimit dhe kërkesës së ulët.

Në vitin 2003, Rocar nuk shiti asnjë autobus për shkak të mungesës së porosive dhe hyri në likuidim vullnetar në fund të marsit 2004.

Burimi: GadgetReport